मला कुणी सांगेल का पाहिले प्रेम कस करायच असत...!
मला कुणी सांगेल का पाहिले प्रेम कस करायच असत...!!
दिवस रात्र २४ तास फक्त तिलाच पुजयाच असत,
तिच्याच आठवणीने स्वताला विसरायच असत,
कॉलेज रूम रास्ता यात फक्त तिला शोधयाच असत,
अन देवाकडे फक्त तिच्या दर्शानाच साकड़ घलायाच असत,
हे नाही तर मला कुणी सांगेल का पाहिले प्रेम कस करायच असत,
जळी तळी आभाळी अन आरश्यात तिचे प्रतिबिम्ब बघायच असत,
बघता बघता तिला, आपण स्वताला हरवायच असत...,
कधी चुकून नजर भिडली तर नजरेला खाली झुकवायाच असत,
अन चोरून फक्त तिला एकटक बघत बसयाच असत,
हे नाही तर मला कुणी सांगेल का पाहिले प्रेम कस करायच असत,
ती रोज स्वप्नात येते म्हणुन रोज सजुन लवकर झोपायच असत,
अन स्वप्नात सुद्धा तिला फक्त बघून दुरून हसयाच असत,
रोज सकाळी हातांच्या ओंजाळीत तिला पहयाच असत,
देवाच्या आधी चुकून तिचेच नाव वदयाच असत,
हे नाही तर मला कुणी सांगेल का पाहिले प्रेम कस करायच असत,
ती समोर नसतांना तिच्यावर सिंहा सारख काव्य म्हणयाच असत,
ती वर्गात येताच मग सश्या सारख बेंच खाली लापयाच असत,
आपण स्वत मुद्दाम चुकून आपल्या चुकान्वर तिला हसवायाच असत,
ती हसताना तिच्या हास्य मोतिंना हळूच हृदयावर झेलायाच असत,
हे नाही तर मला कुणी सांगेल का पाहिले प्रेम कस करायच असत,
तिला सांगायला घाबरत असलो तरी एकदा आवसान कवटायच असत,
भले ती स्वीकारो व ना स्वीकारो पाहिले प्रेम तिलाच अर्पायाच असत,
हे नाही तर मला कुणी सांगेल का पाहिले प्रेम कस करायच असत.
-mb Ek प्रियकर
7/25/13
वाटे वरुण जाता शाळेच्या... जाग्या झाल्या जुन्या आठवणी... थांबली पाउले आणि शाळेचे दिवस आले ध्यानी... आणि पुन्हा एकदा दाटून आल मनी... गेलो थेट आत अन् सारच घेतल पाहून... आणि पुन्हा एकदा गेलो शाळेचाच होऊन... आठवल सार... समूह गीत प्राथना, पसायदान... अन् ओठावर आली मंजुळ गाणी... आणि पुन्हा एकदा दाटून आल मनी...!! केली पुन्हा एकदा तशीच मस्ती... केला थोडा दंगा... पण... ओरडणार नव्हतच कोणी... आणि पुन्हा एकदा दाटून आल मनी... पहिला तोच वर्ग... अन् अनुभवाला पुन्हा एकदा स्वर्ग.... बसलो नेहमीच्याच जगी... पण शिकवणार नव्हतच कुणी... आणि पुन्हा एकदा दाटून आल मनी.... मग पुन्हा एकदा... बसाव वाटलं... त्याच कट्ट्यावर... अन् जागविल्या आठवणी... नकळत डोळ्यात आलं पाणी... अन् पुन्हा एकदा दाटून आल मनी.... आठवणींनी ताब घेतला होता मनावर... आले उन्हाचे कवडसे अन् आलो भानावर... एक विनंती... भेटून सारे जागवू शाळेच्या आठवणी... अन् ते क्षण सारे आनंदी साठवू मनी...!! -Ek प्रियकर
Comments
Post a Comment