मला कुणी सांगेल का पाहिले प्रेम कस करायच असत...! मला कुणी सांगेल का पाहिले प्रेम कस करायच असत...!! दिवस रात्र २४ तास फक्त तिलाच पुजयाच असत, तिच्याच आठवणीने स्वताला विसरायच असत, कॉलेज रूम रास्ता यात फक्त तिला शोधयाच असत, अन देवाकडे फक्त तिच्या दर्शानाच साकड़ घलायाच असत, हे नाही तर मला कुणी सांगेल का पाहिले प्रेम कस करायच असत, जळी तळी आभाळी अन आरश्यात तिचे प्रतिबिम्ब बघायच असत, बघता बघता तिला, आपण स्वताला हरवायच असत..., कधी चुकून नजर भिडली तर नजरेला खाली झुकवायाच असत, अन चोरून फक्त तिला एकटक बघत बसयाच असत, हे नाही तर मला कुणी सांगेल का पाहिले प्रेम कस करायच असत, ती रोज स्वप्नात येते म्हणुन रोज सजुन लवकर झोपायच असत, अन स्वप्नात सुद्धा तिला फक्त बघून दुरून हसयाच असत, रोज सकाळी हातांच्या ओंजाळीत तिला पहयाच असत, देवाच्या आधी चुकून तिचेच नाव वदयाच असत, हे नाही तर मला कुणी सांगेल का पाहिले प्रेम कस करायच असत, ती समोर नसतांना तिच्यावर सिंहा सारख काव्य म्हणयाच असत, ती वर्गात येताच मग सश्या सारख बेंच खाली लापयाच असत, आपण स्वत मुद्दाम चुकून आपल्या चुकान्वर तिला हसवायाच असत, ती हसताना