चार शब्दात काय मांडू... या ईश्वराची काया...

शिक्षक आणी विद्यार्थी... यांत एक वेगळच नात...

उजाडणाऱ्या दिवसागनीक... ते आणखी उलगडत जात...

शिक्षक म्हणजे... आदर्शाचा धड़ा...

ग्रीष्मातही फुले जो... गुलमोहराचा सड़ा...

कधी मार्गदर्शन... कधी धड़ा तत्वज्ञान...

ऐकून किर्ती शिष्याची... फुलतो उरी अभिमान...

असता शिरावर हात गुरुचा... जीवन घेई सही आकर...

गुरुच आहे... यशश्वी जीवनाचा आधार...

चार शब्दात काय मांडू... या इश्वराची काया...

कड़क उन्हातही देती प्रेमळ छाया...

अशीच आहे... अतुल्य यांच्या ज्ञानाची माया...

इथून पुढे एक मात्र नक्की होईल...

आयुष्याच्या प्रवासात मागे वळून पाहता...

आठवण मात्र तुमची येईल...

शिक्षकहो... तुम्हच्या मुळेच... खरी दुनिया पाहिली...

आयुष्याच्या या वळणावर...

प्रियकराने... ही शब्दसुमने तुमच्यासाठी वाहिली...

                                             -Ek प्रियकर

                                            ०५/०९/२०१५